Rozdział szósty

Rozdział dedykowany mojej przyjaciółce Oliwii (mrocznapantera2000).

Mam nadzieję, że się podoba :D

______________________________________________________

Temari westchnęła.

- Hiro. Ile razy mam ci jeszcze powtórzyć, że to nie jest randka. - powiedziała, ale została zignorowana przez przyjaciółkę, która właśnie znalazła to, czego szukała w szafie blondynki.

- Mam! - białowłosa skacząc zdjęła wieszak z czerwonym ubraniem i pokazała swoją zdobycz Temari.

- Chyba cię pogrzało! - jeden z kapci no Sabaku wylądował na twarzy Hiro.

- Oww… - białowłosa rozmasowała nos - To bolało, Temcia… - westchnęła i odłożyła ubranie na miejsce, po chwili wyjmując kolejne - To MUSISZ zaakceptować. - oznajmiła.

- Nie. - brzmiała krótka odpowiedź.

- Tylko przymierz..? - poprosiła Hiro, przybierając ekspresję proszącego szczeniaczka.

Temari westchnęła i ze złością zabrała wieszak z czarną sukienką z rąk przyjaciółki, po czym mrucząc pod nosem, że białowłosej się oberwie, weszła do łazienki.

Chwilę później wyszła.

- Nie mogę zapiąć. - mruknęła, a Hiro natychmiast do niej doskoczyła i zapięła zamek.

- I jak? - zapytała z uśmiechem.

- Gdyby to była randka…

- To JEST randka. - Hiro przerwała wypowiedź przyjaciółki.

- Nie jest.

Białowłosa westchnęła.

- Posłuchaj mnie Temcia. - nakazała i blondynka wbiła w nią spojrzenie - Facet zaprosił cię na kolację dla dwojga, on stawia, on po ciebie przyjeżdża, on to wogóle planował zanim zaczęliście grę!

- Co sprawia, że tak uważasz..? - zapytała no Sabaku podejrzliwie.

„Przynajmniej tym razem mi nie zaprzeczyła…” pomyślała Hiro.

- Na Jashina! Jaka ty czasem potrafisz być tępa! - jęknęła, po czym wbiła zirytowany wzrok w przyjaciółkę - A kto zaproponował zakład? - białowłosa odpowiedziała pytaniem, a blondynka zagryzła wargę - No dobra… To teraz buty…

Dziesięć minut później dało się słyszeć dzwonek do drzwi.

Białowłosa z uśmiechem wypchnęła przyjaciółkę do przedpokoju, a ta z westchnieniem otworzyła drzwi.

- Bawcie się dobrze! - błękitnooka wypchnęła Temari na Shikamaru, prawie ich przewracając, po czym z trzaskiem zamknęła drzwi.

- Zabiję cię, Hiro… - mruknęła no Sabaku pod nosem, po czym westchnęła, odwracając się do Shikamaru - Przepraszam za nią. - powiedziała.

- Nic się nie stało. - Nara podrapał się po szyi, po czym podał kobiecie swoją kurtkę - Jeśli nie będziesz miała czegoś na sobie oprócz tej sukienki, przeziębisz się. - oznajmił.

Najlepszym wyrażeniem ekspresji Temari byłoby stwierdzenie, że jej twarz przybrała kolor dojrzałego pomidora.

- Dzięki… - mruknęła.

Shikamaru zatrzymał swojego srebrnego forda przy niewielkiej restauracji na przedmieściach.

Gdy Temari weszła do środka, nie mogła się nie uśmiechnąć.

Pomieszczenie w kształcie litery „L” było urządzone w ciepłych brązach i czerwieni. Stoliki znajdowały się wystarczająco daleko od siebie, żeby goście mogli zachować prywatność, a na każdym z nich stała świeczka, dodając klimatu.

W lokalu było jeszcze kilka osób, ale nikt nie zwrócił uwagi na nowych gości, oprócz obsługi.

Gdy dwoje detektywów wybrała sobie stolik w jednym z rogów salki, podeszła do nich ciepło uśmiechnięta kobieta o czarnych włosach i oczach, i podała obojgu menu.

Po kilku minutach namysłu i małej sprzeczce między parą, zamówienie zostało złożone i Temari oparła brodę na ręce, skanując wzrokiem pomieszczenie.

- To Hiro zmusiła cię, żebyś założyła tą sukienkę? - zapytał Nara, a no Sabaku spojrzała na niego lekko zdziwiona i dopiero po dłuższej chwili odpowiedziała.

- Próbowałam jej wyperswadować, że to zły pomysł, ale ona zawsze wie swoje. - mruknęła, na co Shikamaru się zaśmiał.

- To wcale nie był zły pomysł. - odpowiedział z uśmiechem - Wyglądasz w niej świetnie. - Temari prychnęła i odwróciła wzrok.

- Nie pomagasz. - mruknęła.

Nara westchnął.

- Skoro nie chcesz o tym rozmawiać, może przejdziemy na jakiś inny temat..? - zaproponował.

Niewiele po tym, jak dwoje detektywów się posiliło i zaczęło rozmowę na temat swoich rodzin, do obojga przyszła ta sama wiadomość sms.

[i][od Chōji Akimichi]

Nie wiem, co ci przerywam, ale wygląda na to, że nasz przyjaciel znów wyruszył na łów. Potrzebujemy cię na…[/i]

Para spojrzała po sobie i oboje westchnęli.

- Chyba musimy kończyć. - stwierdziła Temari, zaskoczona, że w swoim głowie słyszała smutek.

- Na to wygląda. - odpowiedział Shikamaru i poprosił o rachunek, po czym zapłacił - Chcesz się przebrać..? - zapytał, a Temari pokręciła głową.

- Nie. - odpowiedziała - Nie muszę.

Chwilę później dwójka detektywów jechała na miejsce, którego adres znajdował się w wiadomości tekstowej.

Gdy Shikamaru zaparkował na chodniku, oboje wysiedli, po czym weszli do obszernego budynku.

Na miejscu, tak jak zawsze, powitali ich Naruto i Sasuke.

- O. Widać, że komendant przerwał wam randkę. - stwierdził Uzumaki z szerokim uśmiechem.

Detektywi nie skomentowali uwagi, starając się ukryć róż, który pojawił się na ich twarzach.